Po ostatnich latach doświadczeń społeczeństwo Podlasia i wschodniego Mazowsza nie będzie zabiegać o nowe województwo, gdyż nawet nasi posłowie nie wierzą w powodzenie naszego pomysłu, chociaż najczęściej rozwój danego regionu zależy także od jego administracyjnego wyodrębnienia. Dlatego coraz częściej pojawiają się głosy o konieczności zwiększania rangi powiatów i ich większej integracji w ramach granic byłych województw: siedleckiego i biało-podlaskiego. Podstawą polityki regionalnej jest obszar, ludność, produkcja, usługi, kultura, oświata itd. Położenie regionu na wschód od Warszawy, w międzyrzeczu Wisły i Bugu, tradycyjnie stawiało nam do wypełniania dwa zadania, żywnościowe zaopatrzenie Warszawy i w miarę sprzyjających stosunków z Rosją, także sprzedaż artykułów rolnych na Wschód. Niezależna od nas spekulacja na światowych rynkach żywnościowych spowodowała częściową zapaść przetwórstwa rolnego, a częściowo wpłynęła na zwiększenie jego konkurencyjności. Trudno powiedzieć, czy najgorsze mamy za sobą, ale nasza integracja musi skupić się na obronie gospodarczych podstaw regionu tj. bazy produkcji rolnej i przetwórstwa rolnego. Jedyną skuteczną obroną jest ekspansja produkcyjno-handlowa, a więc wytworzenie dobrych produktów i ich profesjonalna sprzedaż. Musimy znaleźć specjalny region w Europie, który zechce od nas kupić nasze produkty żywnościowe. Jak znaleźć aglomerację, która chciałaby od nas kupić dużo produktów żywnościowych. Kogo chcielibyśmy zaopatrywać, gdy dotychczasowe rynki zbytu zostały już zajęte przez innych i co powinniśmy w tym kierunku zrobić. Po pierwsze musimy stworzyć markę dla produktów z naszego Regionu, w którym agrotechnika i nawożenie spełnia wszystkie ekologiczne normy. Podlasie to "Euroland" lub "Orient-ekoland". Niestety od pomysłu do realizacji jest długa droga. Na razie do tego Orient-ekolandu napływa holenderskie żyto, niemiecka mąka, otręby z całego świata, które przecież dla oczyszczenia magazynów mogą być nam wepchane nawet "za darmo". Firmy i rolnicy przez to poszkodowani wiedzą, że za tym stoją urzędnicy, którzy przez niejawne powiązania otrzymują za to znaczące kwoty, ale po jakimś czasie wszystkich spotka ten sam kłopot, polskiej gospodarki nikt nie będzie mógł odbudować. Bardzo łatwo poróżniamy się między sobą, bardzo trudno popieramy mądre i racjonalne rozwiązania, a jednak odzyskanie niepodległości w roku 1918 miało wielką wartość historyczną dla Polski, a opozycja 1980 roku jest wyraźnie pod każdym względem stracona. Stąd bardzo często pytam, co jest przyczyną naszych narzekań, niekiedy rzeczywistych trudności i nikłych szans na lepsze. Mało kto potrafi na te pytania odpowiedzieć, nie zgadza się ze mną, że najczęstszą przyczyną wszystkich niepowodzeń i strat jest mówienie rzeczy niemądrych, bzdurnych jeden na drugiego, a w rezultacie prawie każdy z nas postępuje nierozsądnie i dopuszcza obcą konkurencję jak zbawienie, aby było lepiej, to musimy się zdobyć na regionalne działania gospodarcze uniemożliwiające wpędzanie nas do obszarów biedy na długie lata. Jeżeli ktoś w tym momencie powie, że jest już za późno, to rok 1918 jest tego zaprzeczeniem, wtedy historia odwróciła znacznie smutniejsze karty naszej zguby. Jako regionalne pismo, nie możemy zgodzić się z postawą tej części społeczeństwa, która straciła wiarę w swoje możliwości i szanse, a stwierdzamy wprost, że utrata wiary we własne siły i oglądanie się za obcą pomocą doprowadziło nas do krawędzi przepaści, do której przecież się nie rzucimy, tylko weźmiemy się za robotę i Orient- ekoland zbudujemy, bo jest go komu budować i jest gdzie, obszar między Warszawą, Białymstokiem i Lublinem, to dość duży teren. Nie ma czasu na zwlekanie i nie ma miejsca na powstrzymanie entuzjazmu i odwagi w postanowieniu o celowej integracji naszego subregionu, który "dla dzieci naszych dzieci" powinien być wreszcie umiłowaną Ojczyzną.

Strona: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |