POPIÓ£
Nie jestem
przes±dny, gdy kot
przebiegnie drogê,
ale gdy szczur
na niej swój
ogon po³o¿y
spe³ni± siê
przepowiednie,
dopali siê lont
prawdopodobieñstwa,
¿e to co mog³o siê staæ
stanie siê gdzie¶
na j±drowym poligonie,
i nast±pi
zachwianie mas
rozdarcie atmosfery
przelanie oceanów
a zupe³ne otêpienie
ludzi wierz±cych
w magiê pieni±dza
w jednej chwili
posypie popió³
po którym i¶æ
bêd± ocaleni
którzy te¿
zamieni± siê
w popió³, a
ten stanie
siê cz³owiekiem.
TEATR
Ma³a dziewczynka
patrzy na czerwone
lizaki...
ka¿dy gra bankiera
szko³ê wójt otwiera
wo¼ny drzwi zamyka
gdzie publika
wszystkie stany
wspólna sprawa
autor sztuki
pyta...
w naszym mie¶cie
nie ma teatru,
bezrobotni czekaj±
na pracê.
|
NOTA
Ogromna jest
nasza Ziemia.
S± wielkie miasta
d³ugie mosty,
tunele, wysokie
maszty i urzêdy
miêdzynarodowe...
Królestwo Grozy
na arsenale prochu
wzniesione, wygl±da
Ksiêcia Pokoju,
który smoka
pokona, ludzi
uratuje...
Gdzie¶ pod lasem
wie¶niak zdroju
uj¶cie czyni±c
da³ duchom
zaproszenie, co
wiatry najwiêksze
wstrzymaæ potrafi±
ciszê grobow±
s³oñca promieniami
o¿ywiæ, s³owom
daæ si³ê
potê¿n±, od
której drêtwieje
antychrysta s³awa,
mija miesi±c
grozy, ¶wiat
ocala³, lud
znów wierzy
w ¿ycie wieczne.
|
POWINNI¦MY TO WIEDZIEÆ
Nigdy nie pl±czcie
kiedy odejdê
Nigdy nie stawiajcie
mi zbyt du¿o
kwiatów, które
przecie¿ tak¿e wiêdn±,
póki Wy bêdziecie
ja bêdê z Wami
goni³ my¶li,
ten i tamten ¶wiat,
nasz czas ci±gle
¿yje, zape³niamy
go coraz prêdzej
i prêdzej, aby
razem stan±æ
na mecie Olimpu,
o którym nic
nie wiemy.
W takim razie
po co tak biec
pa³eczki w po¶piechu
zmieniaæ, lepiej
pomy¶leæ, u¶miechn±æ siê
jarzmo ¶mierci
z ludzi zdj±æ,
na odej¶cie pomachaæ
palcami i ¿yæ
spokojnie jak najd³u¿ej
wiedz±c,¿e tak
byæ musi, przecie¿
po to jedni po
drugich przychodz±
aby wszyscy
o pocz±tku i koñcu
wiedzieli.
|