Obserwując nasze procesy społeczno-polityczne z punktu widzenia regionalnego udziału naszych przedstawicieli w Sejmie i Senacie w ostatnich 2-3 dziesięcioleciach i jednocześnie stykając się z ustawami uchwalonymi w tym czasie, a także biorąc pod uwagę całą propagandę ogromnej transformacji ustrojowej odnoszę wrażenie, iż wszyscy mamy kłopot z prawidłową odpowiedzią na pytanie, co jest ważniejsze państwo czy naród. Inaczej rzecz ujmując w 40-leciu powojennym wszystko było podporządkowane Państwu, monopole, gospodarka, władze, oświata, kultura, zdrowie etc. Lata osiemdziesiąte rozpoczęły proces rozmiękczania tego niewątpliwie centralnego systemu politycznego, ale czy w tym procesie zrobiliśmy jakiś ogromny krok? Nasza świadomość, albo nieświadomość tych spraw często ma sporo do życzenia. Bynajmniej w wielu dziedzinach Państwa jest nadal bardzo dużo, a narodu, lokalnego społe-czeństwa za mało, po prostu dawne przyzwyczajenia i skłonności. Jeżeli ktoś widzi w tym sprzeczności, to wynikają one z kolejności tych dwóch słów Naród i państwo, albo Państwo i naród. Jako literat o określonych tolerancyjnych poglądach optuję za kolejnością: Naród i państwo, zdając sobie sprawę, że większość używa i podporządkowuje się odwrotnej ko-lejności, ale jest to wynik spadku mentalności po PRL-u.
Osobiście uważam, że tylko świadomy swych praw i obowiązków naród może zbudować trwałe i bezpieczne państwo. Zupełnie niewłaściwe będzie narzucanie państwa narodowi czy to przez pomoc państw obcych, czy też przez wybranych przedstawicieli, którzy po wyborze przestają widzieć swoich wyborców w kategoriach narodu, który ma być podmiotem państwa, a nie przedmiotem w szponach drastycznego prawa, które jako takie nie będzie przez naród szanowane, a państwo upadnie, albo zostanie zdominowane przez inne organizacje międzynarodowe. Jak to zauważyć i jak na to reagować w gminie, powiecie, regionie? Przede
wszystkim na naród składają się regionalne społeczności, jak takich nie ma, tak też nie ma silnego zwartego narodu i dlatego tak łatwo narzucać zbyt państwowe ustawy, a nie luźne akty dla regionalnych społeczeństw i całego narodu. Z tym związane jest kształcenie ludzi z uwzględnieniem kreatywnego myślenia.

Strona: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |