STAW WSPOMNIEŃ

Ciepły letni wieczór
objął promieniami
zachodzącego słońca
wyciszony jak dźwięk
wstrzymanego oddechu
staw, nad którym
niby biała panna
rozdaje łaski, jakby
polne kwiatki,
szczere, skromne
i piękne.
Spokojna natura
swoim majestatem
kołysze nasze wspomnienia
z których uśmiechnięte kwiaty
wpadają do wody, aby
zatopić gorzkie urazy i
żeby zatrzymać płatki
szczęścia w cichutkim stawie
wspomnień.

WIEWIÓRKA

Gdy przenikając
przez dni wypełnione
pracą, zwątpieniem
powiedziałaś mi,
że chcesz piękna
objąłem Cię
bez namysłu
Twoje włosy
musnęły moje oczy
Twoje ręce
dotknęły mojego boku
Twoje ciepło
rozgrzało zimowy park
oszronione drzewa
opuściły parę białych
zawiniątek, jedno
z nich chłodziło
Twój rumiany
policzek, wiewiórka
przeskakiwała z gałązki
na gałązkę, promyki
słońca biegły za jej śladem
a Twoje usta cieszyły się,
tak jak tego chciałaś.

Niczego nie można
wykluczyć, choć
wszystko oznacza
zbyt wiele
za dużo, gdy
natrafia się
na miłość,
idźmy dalej
nawet gdy
zostaniemy sami
bo wtedy
ktoś na pewno
będzie jeszcze
z nami, przecież
ciągle jesteśmy
bardzo romantyczni,
podarci ze światem
obdarzeni gatunków
zmysłami,
miłość i walkę
na zmianę
mijamy, choć
minąć i wykluczyć
niczego nie można,
w odważnej próbie
drogi na
"Mont Blanc".