Aby poważnie myśleć o wejściu Polski do Unii Europejskiej przede wszystkim musimy sobie zdawać sprawę z tego, że wszystkie strony będą wymagały od nas jasnego i jednoznacznego określenia kim w tej Unii będziemy chcieli być. W jednej z instytucji nowo mianowany szef zażądał od wszystkich pracowników nauki języka angielskiego nie wyłączając sprzątaczek i pozostałych pracowników fizycznych, bo zakład będzie pracował w Układzie Europejskim. Na dzień dzisiejszy w Polsce sporo osób zna język angielski, a firmy mogą korzystać z zawodowych tłumaczy, bo nie chodzi tu o to, aby byle jak rozmawiać po angielsku, tylko ważne jest czy wiemy co chcemy powiedzieć. Ponadto, przyjdzie taki okres, że nie będziemy mogli mówić różnych rzeczy wobec Zachodu i jednocześnie co innego wobec Wschodu. Jeżeli nie przyjmiemy trwałych zasad politycznych w ówczesnym świecie, to nikt nas nie przyjmie do Unii. Przecież występuje coś takiego jak okres wstępny, po którym odeślą nas do domu. Od wieków istniejemy w Europie, posiadamy własną kulturę i tożsamość i wchodzenie do Unii nie oznacza, że mielibyśmy się tego wyzbyć. Wprost przeciwnie partnerzy chcą wiedzieć i widzieć jacy jesteśmy obecnie, jaką mamy obecnie kulturę, jakie ideały, czy jesteśmy wiarygodni i mocni duchowo, odporni na przeciwności itd. Nasze wejście do Unii według państw członkowskich powinno wzmacniać i konsolidować całą Europę do realizacji programów ekologicznych, gospodarczych, kulturalnych itd.Wchodząc do Europy musimy wnieść swoje wartości, kulturę, także swój język, którym mamy się nadal posługiwać. Świat czeka na polską literaturę, sztukę, chce mieć następnego Chopina, Miłosza, chce efektów od polskiej elity intelektualnej, bo świat stoi przed ogromnym zagrożeniem. Nikt nie zrobi wielkiego interesu na zmuszeniu sprzątaczek do nauki angielskiego. Coś się komuś pomyliło. Zatem w kontaktach z obcokrajowcami szacunek zdobywamy tylko poprzez logikę wyrażanych poglądów, a nie przez to w jakim języku się wypowiadamy. Jak ktoś tego nie wie, niech zwróci na to odpowiednią uwagę, bo przecież chybiona argumentacja długo nie trwa. Po dziesięciu latach reform i przygotowań stoimy w punkcie wyjścia, czy mamy wejść do Unii czy też nie, chcą nas czy nie chcą, a może jesteśmy na tyle nieokreśleni, że świat ma problemy z opisem naszej świadomości pod tym względem. Chyba nie ma nic gorszego jak układanie się ze stroną nieświadomą swoich czynów. Myślę, że szybko zrozumiemy, że nasze wejście do Unii jest zależne od tego czy potrafimy być sobą i że jako tacy jesteśmy wartościowi, godni zaufania do trwałej i owocnej współpracy.

Witold Zembrowski

Strona: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |